Ik ben niet bepaald druk met school, want het niveau ligt toch wel echt een slag lager dan ik in Nederland gewend ben. Misschien dat het later nog wat moeilijker wordt, maar voor nu… veel tijd voor leuke dingen :). Dus, waar gaan we dit keer heen? Izu!
De eerste dag stond in het teken van de reis ernaartoe. De treinreis was mooi; je krijgt een geweldig uitzicht op de zee. We vertrokken best laat en kwamen dus ook vrij laat aan, waardoor we aan de eerste dag niet zo veel hadden. We hebben wat rondgeneusd, genoten van het mooie uitzicht en alvast de eerste glimp van het strand opgevangen.
Dag twee stond in het teken van het strand. Er was een surfwinkel aan het strand, dus huurden we hier surfboards en wetsuits. Dit was mijn eerste keer surfen en het duurde even voordat ik het onder de knie had. Lessen nam ik natuurlijk niet; dat vind ik zonde van het geld. Ik leer het liever op de harde manier.
Maar tot mijn verbazing lukte het, na veel proberen en bijna verdrinken. De golf kwam eraan, ik draaide me om, zwom met de golf mee en plots bevond ik me in een soort stroomversnelling. Ineens klikte het: ik ging op mijn bord staan. Niet soepel, maar het lukte wel. En voor een volledige vijf seconden gleed ik over de golf heen. Natuurlijk niets vergeleken met de andere surfers daar, maar het voelde ontzettend vet!
De volgende dag huurden we een auto. Daarmee konden we net iets meer van Izu zien. Het was voor mij de eerste keer dat ik in Japan reed, en dat was best apart, met het feit dat je hier aan de andere kant van de weg rijdt. Maar eerlijk gezegd went het best snel. Bovendien rijden de mensen hier over het algemeen vrij relaxed, waardoor het helemaal niet stressvol is.
Even een korte autoreview er zo tussendoor.
+ Navigatiesysteem / Bluetooth etc
+ Fijn dashboarddisplay voor de bestuurder
+ Zuinig
- Verschrikkelijke CVT-versnellingsbak
- Verrassend hard geveerd
- Supervervelend automatisch grootlichtsysteem, dat aankomende bestuurders constant verblindt.
We reden de bergen in om te gaan hiken, specifiek naar Mount Amagi, die bekendstaat om de wasabi. Het was een leuke hike met prachtige uitzichten; zeker een aanrader!
.jpg)
De volgende dag was het slecht weer, maar we wilden toch graag meer van het eiland zien. Een beetje regen kon ons niet stoppen – vooral niet nu we een auto hadden.
Onze eerste stop was een grot met een strand. Best vet, maar niet heel bijzonder.
Daarna reden we door naar Monkey Beach, een bekende attractie van het Izu-schiereiland. We volgden een smal weggetje omlaag naar de beach. Bij aankomst deden we een jammere ontdekking: je moest entreegeld betalen, en er was ook nog een stuk lopen voordat je echt bij de aapjes kwam. Even hebben we staan twijfelen, maar het idee van in de regen over het strand lopen en waarschijnlijk geen aapjes zien, was toch niet erg aantrekkelijk. Dus besloten we te vertrekken.
We reden door naar een dorpje iets verderop om iets te eten. De vibe hier beviel me meteen. Het restaurant voelde als een familieonderneming en had een fijne sfeer. Ik bestelde soba-noedels, inmiddels mijn nieuwe favoriete gerecht hier in Japan. Heel simpel: wat koude noedels met een dipsausje, maar zó lekker dat ik zelfs een tweede portie nam.
Bij het parkeren vonden we maar één plek in de buurt, maar die was eigenlijk bedoeld voor gasten van een ander hotel. Met enige twijfel besloten we daar toch maar te gaan staan, in de hoop dat het geen gedoe zou opleveren. Tijdens het eten stopte er plots een politiewagen buiten, en even later stonden de agenten ook in het restaurant.
Ik vroeg de eigenaar wat er aan de hand was, maar zijn gebrekkige Engels en mijn gebrekkige Japans hielpen het gesprek niet echt vooruit. Wel wist hij te zeggen dat er een ‘accident’ was gebeurd. Even was ik bang dat iemand tegen onze auto was gereden, maar gelukkig bleek er op het nabijgelegen kruispunt een botsing te zijn geweest. Wij hadden er niets mee te maken. pfew.
Daarna wilden we nog graag naar de Zeven Watervallen, nog zo’n bekende attractie van Izu. De weerapp gaf aan dat het bijna zou stoppen met regenen, maar na twintig minuten wachten in de auto was dat nog steeds niet het geval. We besloten dus maar gewoon uit te stappen.
Via een modderpad met veel plassen (waar we op creatieve wijze langs zijn gegaan) kwamen we bij de watervallen terecht. Zeker niet zo elegant als op de foto’s op Google Maps, want de regen die met bakken uit de lucht viel, werd hier natuurlijk door de rivier meegevoerd. We hebben niet alle watervallen gezien, want toen ik de regen dwars door mijn regenjas voelde komen, vond ik het wel goed geweest.
Die avond propten we zo veel mogelijk mensen in onze kleine Honda Fit en reden naar Shimoda om een maaltijd te halen. Het smaakte ons goed en vormde gelijk een mooie afsluiter van onze reis, want de volgende dag begonnen we vroeg aan de terugreis naar Yokohama.
